Bloemetjes

Vijf weken geleden schreef ik over quarantaine en Corona. Ik dacht dat het zo’n vaart niet zou lopen. Nu is ons hele dagelijkse leven ermee doordrenkt. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik heb soms behoefte aan iets luchtigs en zet soms bewust de tv en radio uit. Dus deze week een luchtige column. Omdat het allemaal al beladen genoeg is.

Wat hebben we geluk met het weer! Nu ben ik gezegend met een grote tuin, én met een man die er graag in te werkt. Ooit heb ik eens geroepen dat ik graag een tuintje wilde met mooie zomerbloeiers. In onze mooie tuin was daar geen plek voor. Gelukkig haalde mijn meedenkende man een stuk van het gras af en maakte twee perfecte halfronde perkjes. Met daarbij het advies dat ik beter de hoge bloeiers achteraan kan planten en de lage ervoor. Meteen kwam mijn weerstand opzetten. Als het mijn tuintje is, dan wil ik het ook op mijn manier doen: de makkelijke manier. Geen adviezen, uitgebreide handleidingen en verdieping in de bloemen en kiemprocessen voor mij. Daar heb ik mijn man voor: díe wordt daar blij van. Net als mijn vader: die zocht ook alles goed uit. Zijn advies: “Karin, altijd eerst de gebruiksaanwijzing lezen voordat je begint” sloeg ik jaren in de wind. Ik deed het op mijn manier: ik kocht wat zakjes met zaadjes. Eerst scheurde ik het zakje met de klaprooszaden open. Ik schudde nog maar eens toen ik erachter kwam dat het al leeg was: ik had ze blijkbaar al gezaaid! Dat worden dus 45 klaprozen op 2 vierkante centimeter. Er moest meer bij komen dus ik haalde drie dozen met elk twee zakjes erin. Die kon ik mooi verdelen over de twee perkjes. Op de achterkant las ik dat je eerst moet harken, dan zaaien en dan met een plankje aandrukken. Dat laatste vond ik te ingewikkeld: dat ging ook best met mijn hakschoentjes. Bij het tweede perkje pakte ik de andere zakjes erbij. Bij de insectenbloeiers was alles in het overgebleven zakje wit: een soort korreltjes. Ik strooide ze uit en pakte het zakje van de vlinderbloeiers: ook witte korreltjes! Hier klopte iets niet. Bij verder onderzoek vond ik een boekje in de doos. De gebruiksaanwijzing. Tuurlijk. Twee zakjes in een doos waarvan één met zaadjes en de ander met granulaat, wat meststof bleek te zijn en wat gemengd had moeten worden. Dat wordt een prachtig granulaatperkje dus. En maar hopen dat die andere zaadjes niet weggewaaid zijn. We gaan het zien deze zomer….of niet.

Karin van Dijk