Calgary 1988, weet u het nog? Koningin van de spelen was toen Yvonne van Gennip. Het volgen van de races was door het tijdsverschil – in Calgary is het acht uur vroeger - een hele toer. Zo kon het gebeuren dat ik om vier uur ’s nachts in het cafetaria van de enige discotheek van Stadskanaal gespannen stond te wachten op de ontknoping van de 5000 meter. Kon niet misgaan, dacht ik aanvankelijk, ik zag twee Yvonnes de baan opkomen. Maar dat lag aan het verloop van die zaterdagnacht tot aan dat tijdstip. Yvonne van Gennip, immer lachend, bescheiden en spontaan. Een echte heldin.
Daar waar er helden zijn, zijn er ook antihelden. Antonio Gómez Fernandez, was in
Barcelona werkzaam als postbode en schaatste voor Spanje tussen 1977 en 1982 op
diverse internationale schaatstoernooien. Zijn debuut op het WK-allround van
1977 in Heerenveen maakte meteen een verpletterende indruk. De 34-jarige Gómez,
die zichzelf schaatsen had geleerd op een Spaanse kunstijsbaan, was veruit de
langzaamste van het deelnemersveld, vooral omdat hij de ‘pootje over’-techniek
nog niet onder de knie had. In het begin werd Gomez uitgelachen om zijn schaatstechniek.
Later kreeg hij de status van cultheld.
Ik weet nog dat ik als kereltje van een jaar of acht met tranen in de ogen voor
de zwartwit tv zat omdat ik het zo gemeen vond dat hij werd uitgelachen.
Logisch dat ik later in het speciaal onderwijs ben terechtgekomen.
Massaal schreeuwden wij in het bomvolle cafetaria Yvonne over de finish naar de
winnende 7.14,13. Bier en frikandellen vlogen tegen het plafond en onbekenden
vielen elkaar om de hals. Winnen verbroedert. In 1988 was van Gennip onze
ultieme ‘Booster’
