Toen de laatste zandkorrels van de Zandtovenaar van het podium waren geveegd, ben ik naar huis gegaan en heb mij opnieuw aan mijn gezin voorgesteld. Door de vele voorbereidingen op het Kerst Event had ik meer tijd doorgebracht met Theo en Jan, mijn medeorganisatoren, dan met hen.
Jan is Jan Kroesen en toen ik een kleine 25 jaar vanuit de Veenkoloniën naar het Vechtdal emigreerde, kende ik niemand. Omdat ik in Stadskanaal met veel plezier als muzikant aan het werk was geweest in theater Geert Teis, meldde ik me bij zijn Voorveghter en kon aan de slag als manischje van alles op het toneel. Vandaar uit heb ik mijn integratie vormgegeven.
De Voorveghter, dat was een mooie tijd. Soms werd ik actief ingezet bij shows. Zo startte Bert Visscher zijn show 'Fijne Nuances' achter in de zaal. Dat was toen in de Voorveghter niet mogelijk. Via het dak dan maar. En zo sloop ik vijf minuten voor aanvang met Bert over het dak. Twee Berten waarvan de ene verkleed als 17e-eeuwse musketier met een enorm nepgebit en een te strakke panty.
Tijdens de show van de Berini's moest ik op een afgesproken moment een bed aan een touw achteruit trekken. Ik hoor de floormanager nog in plat Rotterdams zeggen: "Hij hep een flinke ruk nodig, hooj. Hij is stroef!" Ik spoog mij mentaal in de handen en trok op het moment suprême het bed én de rest van het decor aan gort. Ik hoorde paniekerig vanaf het toneel: "Hoho, dat gaat te hajd!" Ik heb er wel een staande ovatie voor gehad.
Inmiddels heb ik zelf ook mogen ervaren hoe het is om op het podium van de Voorveghter te staan. Dat smaakt naar meer, zoals verwacht. Als goed voornemen dit jaar stel ik voor: ga es wat vaker naar het theater! Het theaterweekend op 27 & 28 januari, bijvoorbeeld, dan zien we elkaar zeker!
Gelukkig Nieuwjaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten