Vrijheid

Het was zo gewoon, doen waar je zin in had. Sinds 1,5 jaar is dat niet meer zo. Ik dacht in januari vorig jaar dat het wel zou overwaaien maar op 16 maart ging de praktijk dicht. De weken daarop ga ik online, ik ontdek beeldbellen, zet oefeningen op papier die ik in brievenbussen stop. Ik maak filmpjes en ga op huisbezoek waar ik soms vanuit de tuin door het raam heen de oefeningen met mijn patiënten doorneem.

Na 10 weken gaat de praktijk weer open en sindsdien werken we met mondkapjes en ontsmetten we de apparatuur en behandelbank stuk. Ik praat veel over COVID, het gaat steeds vaker over vaccineren. Gelukkig zijn de meeste mensen zo verstandig dat ze zich laten vaccineren. Als ik langs de evenementenhal rijd doet de volle parkeerplaats me deugd. Zelf ben ik als zorgmedewerker al twee keer gevaccineerd. Ik voel me hierdoor ook minder kwetsbaar voor mezelf maar ook voor anderen.

Afgelopen vrijdag kregen we het nieuws dat er steeds meer mag. Terug naar normaal. Ik wil heel graag weer reizen, genieten van andere culturen en daarvan leren. Er is veel discussie over de kans op complicaties bij het vaccineren. Als ik ga vliegen is er ook een kans dat me iets overkomt. Leven is nu eenmaal risico's lopen elke dag weer. Deze week is daar de kans bijgekomen dat een vliegtuig wordt gedwongen te landen in een land waar het overheen vliegt. In dat land is helemaal geen vrijheid. Daar wil ik niet naar toe, maar hoe groot is die kans. Moet ik me daar straks ook druk over maken. Ik ga dat niet doen, ik wil positief leven en ga uit van het goede. De in ballingschap levende oppositieleider uit Wit-Rusland zei het erg mooi; "waardeer de vrijheid die we hebben”.

Henk Leemhuis