Misschien klinkt het arrogant, maar toch: ik ben er goed in. In fouten maken, al zeg ik het zelf. Van kleintjes, zoals Optimel toevoegen aan de lasagne tot grote: aan de autoradio prutsen tijdens het rijden en daardoor een botsing veroorzaken. Niemand heeft mij hier ooit een compliment voor gegeven, of me verteld dat ik goed bezig was. Had ik toen maar geweten dat fouten maken oké is en dat je door ze te verbeteren iets leerde. Waarschijnlijk had ik me minder rot gevoeld.
In
onze maatschappij is fouten maken iets vervelends. Zonde, want we zijn juist
zover dankzij fouten! Google maar eens op het ontstaan van penicilline. Er
zouden minder perfectionisten bestaan als we relaxter om zouden gaan met het
maken van fouten. Falen wordt nu gezien als iets negatiefs. Dat begint al jong.
Als ik mijn kleuters een vraag stel, steken er veel kinderen hun vinger op,
maar lang niet iedereen: want stel je voor dat het fout is. Gelukkig hebben we
daar als leerkrachten wel invloed op. We laten zien dat wij ook fouten maken en
dat we daarvan leren. Het riedeltje "Van proberen kun je leren” buigen we
om naar: proberen ís leren. Ik volgde een webinar hierover en vond het een
eye-opener. Het zal wel lang duren voordat iedereen dit zo zal zien, dus ik
begin er thuis vast mee. Van een mislukking maak ik een misleuking. Ik ga
instellen dat we ‘s avonds de leukste fout van de dag gaan kiezen. Mijn
kinderen zijn steevast mijn proefpersonen bij nieuwe dingen.
Over
proeven gesproken: dankzij mijn vergissing dat ik de Optimel voor melk aan zag
en in de lasagnesaus verwerkte wordt mijn lasagne nu wel gewaardeerd! Er zitten
dus ook voordelen aan fouten maken. Ik gun u er ook één vandaag: succes!
Karin van Dijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten