Veel
mensen spraken me aan op mijn vorige column, het wandelen in Spanje en wilden
weten hoe het was geweest. In een woord, geweldig! Een prachtig gebied tussen
de steden Irún en Bilbao. Maar het wandelen was veel zwaarder dan we van te
voren hadden ingeschat. Dagelijks een paar heuvels over van ongeveer 300 meter
gaat toch wel in de kuiten zitten. Maar het landschap is fantastisch, de groep
vrienden waar ik mee liep en de heerlijke maaltijden ’s avonds met een soepel
wijntje maakten het altijd goed.
Zo’n
week er tussenuit en dan gesprekken voeren over alles en nog wat verruimd mijn
geest. Ik kan echt genieten van wat ik zie en wat ik hoor. Terug in Nederland
stond me de volgende uitdaging te wachten. Ik had me opgegeven voor de halve
marathon van onze Cityrun. Ik loop regelmatig een stuk hard, maar bij tien
kilometer houdt het meestal wel op. Toch wilde ik deze uitdaging wel eens aan
en na een proefloop in maart gaf ik me op. Drie dagen na thuiskomst van het
wandelen toch maar eens weer een trainingsrondje maken; viel me niet tegen en
goed gemutst pakte ik de draad weer op. Ik had drie weken en het ging me
makkelijk af. Heerlijk lange stukken rennen rondom Hardenberg, twee keer per
week had ik bedacht en dan zou het wel gaan. Zo ook de laatste zondag voor de
wedstrijd, heerlijk een rondje via het Engelandse bos en Gramsbergen. Nog 200
meter te gaan en verdorie, een pijnscheut in de kuit. Dat had ik lang niet meer
gehad. De hele dag bleef dit aanhouden. De volgende dag toch maar even een
collega laten behandelen, daar knapte ik goed van op. De hele week rustig aan
doen en vrijdagavond een stukje proberen. Wat viel dit tegen, na drie kilometer
ging het alweer mis. Ik werd geconfronteerd met wat ik ook altijd tegen mijn
patiënten zeg, neem de tijd voor een blessure! Dus, géén City-Run voor mij. En
dan fiets ik langs het parcours waar velen zeggen,” Henk je hebt de verkeerde
kleren aan, ik had gedacht dat jij wel meedeed”. Ook voor mij geldt natuurlijk,
rustig opbouwen, tijd nemen, luisteren naar je lichaam. Dat doe ik dan ook nu
maar. Wellicht lukt de triatlon begin juli wel.
Henk Leemhuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten