December

De donkere dagen. In oktober kun je nog hopen op een verlate Indian Summer. In november laat je alle hoop varen, in december staan de bomen kaal. Niet voor niets hebben we deze hoek van het jaar volgestopt met feesten: 11 november St. Maarten, 5 december Sint en al past Jezus niet in deze rij en is Hij in het voorjaar geboren, we vieren zijn geboorte in de winter. Daarna resten vuurwerk en oliebollen. Dan wordt het moeilijk.

We ruimen de rode vuurwerkkledders - bestaat er iets meer triests dan die rotzooi op 1 januari? - van het gras en de straten en bezitten onze ziel in lijdzaamheid. De feesten zijn op en carnaval lijkt boven de grote rivieren meer op een kleumpartij voor kinderen dan op een feest.

Grijs, grauw, nat en koud en een Elfstedentocht steeds onwaarschijnlijker. Welkom in de Nederlandse winter. Ooit klaagde een Siberiër over het Nederlandse winterweer. Wat was het hier zuur en guur! Thuis kon het vriezen dat het kraakte, maar daar kleedde je je op. Hier werd hij om de haverklap verkouden, wat een rotweer! Hij verlangde naar huis. Wij mochten vroeger niet zeggen dat het 'rotweer' was, want het weer kwam van de Schepper. Ik geloof onverkort in zijn hand in de dingen, maar dan wel óók in het rotweer. Want rotweer is gewoon rotweer. Als het miezert bij een gevoelstemperatuur van min twee voel ik me niet geroepen daar blij mee te zijn.

Ik heb zo mijn remedie om onze winter het hoofd te bieden. 's Winters lees en herlees ik graag detectives uit Scandinavië. Daar hebben ze pas rotweer! Heerlijk! Vergeet die moord, zolang het maar regent, koud en striemend. Het is zo fijn, zo troostend te weten dat er landen zijn waar de winter nog miserabeler is dan hier. Leve Sjöwall en Wahlöö, Mankell, Adler-Olson en hun collega's!

Adrian Verbree