Iedereen is bezig in zijn eigen bubbel van de sociale media, of is het eigenlijk de asociale media? Waar je ook om je heen kijkt, overal zijn mensen met hun scherm bezig. Ook ik maak me daar net als een ieder ander schuldig aan. We leven zo ongeveer met onze mobiele telefoon in handen. In de wachtkamer in mijn praktijk zitten de meeste mensen iets te doen op de mobiel, maar ook bij mij thuis zitten we met de mobiel in handen voor de tv. Gelukkig is er een afspraak binnen mijn gezin die telefoongebruik tijdens het eten verbiedt. Maar zelfs daar moeten we elkaar er wel eens op aanspreken. In de 10 jaar dat we de smartphone kennen heeft dit zo'n enorme vlucht genomen dat we eigenlijk geen contact meer met elkaar maken.
Bij gezelligheid zou ik graag de sjoelbak weer op tafel willen hebben en iedereen er omheen met een kop dampende zelfgemaakte chocolademelk. Of gewoon ouderwets mens-erger-je-nieten met de nodige lachsalvo's en knetterende frustraties die daar bij horen. Waar is dat gebleven, het samen een spel spelen, samen een lange wandeling maken en gewoon de telefoon op uit.
Deze week werd de noodklok geluid door een oogarts die bijziendheid en zelfs blindheid bij kinderen voorspelde omdat ze niet meer buiten spelen en de hele dag naar een scherm turen. Ze bedacht de 20-20-2 richtlijn. Houd na 20 minuten op een telefoon, tablet of boek kijken een pauze van 20 seconden. "Leg het weg, ga even rondlopen". Dan de 2: ga het liefst 2 uur per dag naar buiten.
Ik zou het geweldig vinden, heerlijk een spel spelen met elkaar en dan lekker een lange wandeling maken, gewoon buiten, genieten van de kou. Want die uren buiten en in beweging zijn dat is zo gezond voor lichaam en geest dat je met gemak de kerstdagen en alle heerlijkheden die daar bij horen kunt eten zonder dat het kilootje meer erbij komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten