Op 8 september ga ik samen met dertien anderen eindelijk de ‘tochtvangewoondoen’ fietsen. Een zesdaagse fietstocht naar de Alpe d’Huez om onze belofte naar de sponsors in te lossen. Door corona hebben we het al twee keer moeten uitstellen maar met vaccinaties, QR-codes en toegang tot Frankrijk moet het nu toch echt lukken.
De trainingen gaan maar door, zo probeer ik de laatste maanden minimaal drie keer per week te fietsen. Het meest zie ik op tegen dat lange zitten op het zadel. Dat is ook bijna niet te trainen. Deze zomervakantie is de fiets mee naar Italië, daar kan ik lekker veel in de heuvels fietsen.
Ik
probeer om de dag trainingen van ongeveer tachtig kilometer te rijden, ‘s
morgens vroeg. Prachtige vergezichten en velden met zonnebloemen, akkers vol
tomaten en soms een ree die de weg oversteekt maken het trainen makkelijker,
ook als het even flink omhoog gaat.
Het
is hier overdag erg warm en dan is luieren en zwemmen na de fietstocht
heerlijk. In het land van de pasta krijg ik voldoende koolhydraten, maar
eigenlijk iets te veel witte wijn, het is per slot van rekening vakantie. Dit
hoort voor mij ook bij de laatste loodjes. De volgende column zal ik laten
weten of het voldoende was want die zal ik schrijven als we onderweg zijn naar
de Alpe d’Huez.
Henk Leemhuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten