Kerstmis in Lockdown is niet leuk en voor iedereen anders. Ja, we versieren onze huizen, sommige blinken zelfs als kerstbomen met duizenden lichtjes. En zoals altijd halen we het lekkerste eten in huis, en voor de kleintjes kopen we prachtige nieuwe kleding. Online want wat moet je anders? Maar juist dat ene ding, het samenzijn, dat is onvervangbaar. Daardoor mis ik de mensen nog meer die er al niet meer zijn, denk ik terug aan de kerstdagen bij mijn ouders. Een gek soort weemoedige bewustwording door de omstandigheden vermoed ik.
Herinneringen
zijn gekke dingen, ineens herinnerde ik me weer het zingen van kerstliedjes bij
de kerststal samen met mijn vader en broertjes toen ik klein was. En ik
herinner me de avonden dat Ali naar de nachtmis ging met onze dochters. Ik
maakte dan midden in de nacht een broodmaaltijd, een mooie roomse traditie die
ik van huis uit meegekregen had. Om het extra leuk te maken zorgde ik dat bij
terugkomst het huis alleen nog verlicht was door tientallen kaarsjes. Dan
haalde ik de jongste uit bed die subiet na een kwartiertje weer knikkebollend
in slaap viel. Maar hij was er wel even bij, en daar gaat het om bij tradities.
Net als die traditie dat de volgende dag de hele familie langkwam, met de
kinderen, zo gezellig. Natuurlijk pakken ze ons Kerstmis niet af, het gaat
gewoon door, ook dit jaar! We hopen gewoon op betere tijden.
Zalig kerstfeest allemaal!
Rudi Bults
Geen opmerkingen:
Een reactie posten