Mijn
wereld is, geef ik toe, best inspirerend, vooral doordat ik continu bijzondere
mensen van over de hele wereld ontmoet. Dat er regelmatig bekende muzikanten
bijzitten is leuk. Maar als rechtgeaarde oosterlingen gaan we daar niet te veel
prat op. Want dat doe je niet, zo zijn we niet opgevoed. Nederigheid is er
namelijk bij de opvoeding met de paplepel ingegoten.
Muzikanten
zijn over het algemeen fatsoenlijke en hartelijke mensen. En of ze nu uit New
York of Amsterdam komen, maakt eigenlijk niet veel uit. Kenmerkend is het
respect voor elkaar. Dat een ervaren muzikant een beginner spontaan helpt een
gitaar uit te zoeken in de winkel, is meer regel dan uitzondering. Dat ik
vorige week dan ook hard op mijn tenen getrapt werd door zo’n muzikant, is een
uitzondering. De typische ‘westerling’ bestaat voor mij niet, maar deze man
paste prima in die typering. Vooringenomen tot in detail, met een mening over
‘ons oosterlingen’, die ik niet durf te herhalen. En passant werden
verschillende vaak goede muzikale vrienden uit de Achterhoek, Twente en Drenthe
in detail belachelijk gemaakt. Hij had er zelfs een categorie voor bedacht, de
‘Boertjes van Buuten’.
Dat
hij dit alles ongestoord spuide alsof we er niet bij stonden, brak mijn
spreekwoordelijk klomp. Nu ben ik een mild mens, maar wanneer mijn vrienden,
hun inspirerende muziek, en mijn eigen streektaal met een knauwend Haags accent
belachelijk gemaakt worden, gaat mijn bloed koken. Het zal u niet verbazen dat
ik deze Randstedelijke uitzondering ruim op tijd duidelijk gemaakt heb dat het
sluitingstijd was. Gelukkig geloof ik in het goede van mensen, en voor deze
heer heb ik dan ook maar een aparte categorie voor gemaakt. De categorie
‘ziek’. Gelukkig kom ik dit soort
zelfingenomen ‘wij zijn beter dan de rest’ westerlingen bijna nooit tegen en
goedgelovig als ik ben, geloof ik dan ook niet dat ze echt bestaan.
Rudi Bults
Geen opmerkingen:
Een reactie posten