Deze
zomer was het stil, ik heb mijn zomervakantie nog tegoed en heb heerlijk
gewerkt. De warmte overdag ging aan me voorbij in de praktijk waar de airco
overuren maakte. Zelfs op een vrije middag ging ik met plezier een paar uur
mijn administratie bijwerken want het was er heerlijk koel. En de zomeravonden
heerlijk lezen, genieten van de stilte onder onze tamme kastanjeboom. Wat een
rust kwam er over me, ik hoef me niet te haasten naar een vergadering want die
is gewoon thuis online. De auto maakt nog niet de helft aan kilometers ten
opzichte van andere jaren.
Als
fysiotherapeut mag ik gewoon mijn patiënt aanraken als ik ze gevraagd heb of ze
hun handen bij de voordeur ontsmet hebben en geen klachten van verkoudheid, keelpijn
of hoesten hebben. Wel veel poetsen met desinfectans maar dat went snel. Binnen
de praktijk is éénrichtingsverkeer al heel normaal en in de oefenzalen is
iedereen gedisciplineerd. Afstand houden en maar poetsen na gebruik van een
trainingstoestel. Ze blinken alsof ze nieuw zijn. Hygiëne was altijd al een
aandachtspunt en deze toevoeging vind ik prima.
Maar
ik mis het spontane, even spontaan een hapje ergens eten, kan bijna niet als ik
niet gereserveerd heb. Of zomaar op een woensdagmiddag besluiten om een museum
te bezoeken. Het moet allemaal op afspraak. Echter de twee keer dat we naar een
museum gingen was wel erg rustig. Even wat langer een schilderij bekijken of
vanuit een grotere afstand was geen probleem, ook hier was de rust wel
aangenaam.
Onze regering heeft de teugels helaas weer wat moeten aantrekken, het virus is nog niet klaar met ons. Het was een historisch hete zomer, voor een aantal mensen te heet, de gemoederen raakten helaas soms oververhit. Laten we hopen dat de herfst wat koeler verloopt en we de rust, reinheid en regelmaat kunnen volhouden zodat we samen corona eronder krijgen.
Henk Leemhuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten