Hoe
dit afloopt? Niemand kan het zeggen. En vooral dat onzekere vreet aan ons,
niet? Want we hebben zorgen. Zorgen om onszelf, onze kinderen, om onze familie,
maar ook om ons bedrijf of onze baan. En op de vraag hoe dit afloopt en wat voor
soort wereld er overblijft? Daar kan niemand een antwoord geven.
Als
ik voor mezelf spreek, voelt het echter nog steeds meer als een emotionele
crisis dan een financiële crisis. Ineens is geld een stuk minder belangrijk.
Toch? Gezond zijn en blijven, daar gaat het om. Dat mijn beide dochters
binnenkort baby’s krijgen, en ik ze niet even mag vasthouden, daar baal ik van.
Maar ach, er zijn mensen erger getroffen. De familie is nog gezond, onze winkel
draait nog, wel op halve kracht, maar toch, en zelf werk ik thuis. Zelfs dat
begint al te wennen. En wat zou ik klagen trouwens? Als ik denk aan die mensen
die in vitale beroepen werken - zoals de zorg. Tjonge, wat een helden zijn dat.
Elke dag je leven riskeren voor je medemens! Daar maak ik, met groot respect
een diepe buiging voor!
Eén
ding is echter zeker, we komen er bovenop. Dat doen we namelijk altijd. En
misschien dat de wereld er dan wel een stuk mooier uitziet dan ze was?! Niet
alleen schoner, maar ook socialer, meer betrokken bij elkaar, en bruisend van
creativiteit. Ik zie nu al muzikanten die ineens de mooiste liedjes schrijven,
of ondernemers die met oplossingen komen die ze eerder nooit bedacht zouden
hebben. De social media staan er vol mee. Van stilzitten word je nu eenmaal
creatief, en van niets doen word je niet beter. De rust, maar ook de noodzaak
prikkelen tot het zoeken naar oplossingen. Misschien dat daarom die
wetenschappers ook nog wel eens sneller dan gedacht met een oplossing komen.
Gewoon, omdat het moet. Daar vertrouw ik dan maar op. Tot die tijd moeten we
blijven relativeren, proberen positief te blijven, en vooral ook de humor te
bewaren. Want ook dat zal broodnodig zijn nadat het stof is opgetrokken.
Zorg
goed voor elkaar, blijf gezond en was je handen!
Rudi Bults
Geen opmerkingen:
Een reactie posten