Ik
ben eenentwintig als ik met vrienden vakantie vier in Amsterdam. Op een avond
belanden we in een café en ik raak aan de praat met een toerist. Hij is
commandant van een nucleaire basis in Duitsland geweest. Een Amerikaan. Die
vertrouwen dergelijke belangrijke functies niet toe aan Europeanen met hun
losgeslagen moraal. Dan doen ze liever zelf. Dus…
Hij
vertelt me met een knipoog dat hij tijdens zijn diensttijd vanuit Amerika een
Corvette heeft laten overkomen. Een Amerikaanse sportauto, mét een open dakje.
Dit, om het netjes te formuleren, meer aandacht te genereren van de Deutsche
Mädel. Of dat werkte? Ausgezeichnet! Om precies dezelfde reden heeft hij de
Corvette in Duitsland omgeruild voor pittige twoseater van Mercedes en die
meegenomen naar zijn homeland. Wat aan de ene kant van de oceaan werkt, moet
aan de andere kant ook werken, niet dan?
En
dan moet dat ook in Baalder werken. Die zaterdagmiddag rijd ik naar de
supermarkt. In de cabriolet. En verduld, er draaien hoofden mijn kant op.
Vrouwelijke hoofden. Zo gaat dat dus. Ik heb nog steeds last van de hernia en
als ik uit een auto probeer te geraken, lijk ik net een giraf met een
epileptische aanval. De lage instap van de sportauto helpt ook niet mee. Als ik
opkijk, is mijn publiek weg.
‘Verrukkelijk
Vechtdal op wielen’ was, mede dankzij het open dakje, een groot succes. Dat dan
weer wel…
Bert Nonkes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten