Barbecue

Vindt u ook niet dat die laatste periode voor de zomervakantie zo allemachtig snel gaat? Zeker als je schoolgaande kinderen hebt. Vakanties, lange weekenden, sportdagen en voordatje het weet sta je de caravan in te pakken.

Ik heb jaren in het onderwijs gewerkt, Erna nog steeds, en daar valt dit fenomeen extra op. Wij woonden destijds in Brucht en werkten in Beerzerveld en Vroomshoop. Erna op een gezellig dorpsschooltje en ik in het speciaal onderwijs. Als overgangsverrassing had Erna een logeerpartij voor haar klas bij ons op het boerderijtje georganiseerd. Toen aan het eind van het feest de leerlingen loom aan de oever van de Vecht, bij het licht van de ondergaande zon, nog wat kletsten, en een aantal een allerlaatste potje voetbalde, besloot ik: dit wil ik ook.

“Zou je dat nou wel doen?” mijn directeur keek bedenkelijk over zijn bril en krabde in zijn baard. Een barbecue werd het. Van zeven tot negen. En mijn duo-collega zou erbij zijn. En de directeur zelf zou ook een glaasje komen drinken. Vooruit dan maar. Die logeerpartij zou ik er volgend jaar wel doorheen drukken. Ik kan u alvast verklappen: die zou er niet komen..

Leerlingen uit het speciaal onderwijs gedijen het best, meer nog dan leerlingen uit het regulier onderwijs, bij rust, regelmaat en voorspelbaarheid. Alles waarin een barbecuefeestje op het platteland niet in voorziet. Om de feestvreugde te verhogen, had ik bij de kringloop zes hockeysticks op de kop getikt en uitnodigend op ons grasveldje neergelegd. Dom. Bloembedden, borders, kippenhokken, die ik als natuurlijke begrenzingen van het hockeyveld had herkend, werden door de leerlingen niet als zodanig gerespecteerd. Op een gegeven moment belandde de bal ín het kippenhok. Onder de ogen van ontzette zijdehoenders en doodsbange Barnevelders, ging de wedstrijd in het hok gewoon door.
De directeur kwam langs op zijn fiets, overzag het strijdtoneel en zei niets. Samen redden wij, wat er te redden viel.
’s Avonds rookte ik buiten nog een sigaret. In het kippenhok werd luidkeels de avond geëvalueerd.

Bert Nonkes