Hoe oud zou ze zijn, een jaar of vijftien? Met grote bruine ogen kijkt ze me aan. Ik sta net te twijfelen tussen de schappen van de supermarkt. Broccoli of bonen? Ik had haar al opgemerkt, aarzelend leek ze te zwerven door de ruimte. Aarzelend, maar niet doelloos. Dan komt het hoge woord eruit: “Meneer, wilt u drank voor ons kopen, we vieren een verjaardagsfeestje”.
Mijn
gedachten zwerven zo’n dertig jaar en 10.000 kilometer terug. Naar Hayes, Kansas
om precies te zijn. Ik ben 19 en maak met een kameraad een rondreis door
Amerika. We hebben een lifter op sleeptouw. Omdat we zo aardig zijn? Ook, maar
de lifter is ouder dan 21 en kan voor ons dus een biertje kopen. Met onze 19
jaren mogen wij dat niet. Dat is wennen want in Nederland ligt de grens op 18
jaar. Een gevoelig stapje terug, zeker in vakantiesferen. Ons snode plan
explodeert in ons gezicht. Na een bijzonder gezellige, drank overgoten
zomernacht is de lifter verdwenen. Met onze vliegtickets, rijbewijzen en
travellercheques. Die hadden in het door onze moeders ingenaaide zakje in onze
broeken moeten zitten. U weet hoe dat gaat. We overnachten op een soort
Amerikaanse raststätte. Al gauw merken omstanders dat er iets mis is met ons.
Ze komen informeren wat er aan de hand is en nadat we het signalement van de
lifter hebben gegeven beloven ze uit te kijken naar ‘the bastard’. Daarbij
glimpen ze veelbetekenend naar de geweren die grijp klaar in hun pick-ups
hangen.
Travellercheques
zijn verzekerd, het geld hebben we binnen een uur terug. We doen aangifte en
kunnen zonder problemen onze reis vervolgen. Als we aan het eind van de
vakantie retourtickets willen boeken, gebeurt een klein wondertje. Onze
gestolen spullen zijn gevonden en worden opgestuurd. Wat een gesodemieter om
een biertje te kunnen drinken.
“Drank,
meisje? Nee, en pas op voor lifters”.
Bert Nonkes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten