‘Het
leven komt weer op gang.’ Op de intensive care is dat goed nieuws. Ik hoop dat
het, nu september naakt, daarbuiten ook geldt. We gaan weer aan het werk en de
scholen zijn weer begonnen. Hoe gaan we dat doen? Zuchten we over drie week
weer allemaal dat we het zo druk hebben? Of maken we ons niet druk?
Bij
je-niet-druk-maken, denk ik aan twee mannen. Ronald Reagan en Gerrit Zalm.
Ronald Reagan was vierenzeventig toen hij aan zijn tweede termijn als president
van de VS begon. Ik neem aan dat zelfs de meest dik- en drukdoenerige manager
hier wil erkennen dat de baan van president van de VS toch net een tikkeltje
hectischer is dan zijn druk-man-je-wilt-het-niet-weten imponerende dagtaak. En
dan als vierenzeventigjarige nog even voor vier jaar bijtekenen! Gerrit Zalm
maakte zich ook niet druk. Op het ministerie van financiën waren ze verbijsterd
toen hij bij zijn aantreden meedeelde dat hij van plan was elke avond om zes
uur thuis te zijn om met vrouw en kinderen te eten en de jongsten naar bed te
brengen. Minister van financiën, dat zal ook voor Gerrit geen negen tot vijf
baan zijn geweest. Maar zes uur is gehakbaltijd en zeven uur is voorlezen uit
de GVR. En maar lachen! Wat nou druk?! We hébben het niet druk, we máken ons
druk. Denk nu niet dat ik de wijsheid in pacht heb. Integendeel. Ik heb me
jarenlang druk gemaakt. Dat heeft me zo’n vijf jaar van m’n leven gekost: een
burn-out uit de eredivisie. Tegenwoordig maak ik me niet meer druk. Ik werk
weer fulltime, met nog wat klusjes bij. Maar me druk maken? Nee, dank u, dat
heb ik gehad. Naast Ronald en Gerrit heb ik een Twent geadopteerd. Herman.
Herman Finkers: ‘kalm aan en rap een beetje’. Ik wens u een werkseizoen zonder
drukmákerij.
Adrian Verbree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten