Onlangs
beschreef een buurman een vogel die hij niet wist thuis te brengen. Het bleek
een visdiefje. Die zie je hier wel vaker boven de vijver. Het deed me denken
aan lompere vogels.
Hardenberg
heeft een mooie hengelsportzaak. Ik kom er met plezier. Anderen ook. Maar af en
toe vliegen er vreemde vogels binnen. Rick, de eigenaar, vertelt. Een klant
komt binnen met een hengeldeel uit het jaar nul. ‘Zijn hier nog delen bij te
leveren?’ klinkt het. Nee dus, maar dat had zijn grootmoeder hem ook kunnen
vertellen. ‘Oh, jammer. Ik kijk nog even rond.’ Kijken staat vrij. Als meneer
is uitgekeken, wordt hij bij de uitgang staande gehouden. Wat blijkt: het
antieke, holle hengeldeel zit ineens vol kleinmateriaal. ‘Bijvangst’ heet
zoiets waarschijnlijk. Andere dag, andere klant. Deze informeert naar een
foedraal. Als hij is voorgelicht, moet hij er nog een nachtje over slapen. De
volgende dag is hij terug. Hij heeft blijkbaar een verkwikkende en stimulerende
slaap genoten, want hij komt met het bewuste foedraal bij de kassa. ‘Het moest
maar doorgaan!’, klinkt het joviaal. Als het foedraal - onverwacht - nog even
wordt opengeritst, blijkt ook in dit artikel een vergadering van dobbers,
lijnen, haken, peillood en druppellood aan de gang... Regelmatig verdwijnt er
materiaal uit de rekken. Bijvoorbeeld toprubber uit het hogere segment. Dan
weet je meteen: dat zijn geen kinderen. Het zijn volwassen kerels met een
hobby. Leuk zo’n hobby: ha, beet op m’n gestolen haak, m’n gejatte onderlijn en
m’n gratis elastiek!
Dit is de buit van vijf minuten luisteren naar
één winkelier. Wat weten anderen te vertellen? Ik heb een advies voor ze: als
je een ‘visdief’ ziet bewegen, even laten doorbijten en dan hard, heel hard
aanslaan. Goede vangst!Adrian Verbree
Geen opmerkingen:
Een reactie posten