woensdag 3 oktober 2018

Oei ik groei!


Het komt allemaal weer terug:  die onzekerheid over het slaapritme, de hoeveelheid voedingen en welke regels we willen stellen. Destijds had ik het boekje ‘Oei ik groei’ gekocht, dat leek me wel handig. Na twee weken heb ik het onderin een kast gemikt. Die van mij hadden andere sprongetjes dan ze zouden moeten hebben. Hadden wij weer…

Ik volgde mijn intuïtie en deed wat goed voelde. Maar dit is anders: we hebben dringend behoefte aan een kraamhulp. Eentje die je precies zegt wat je moet doen, je een schouderklopje geeft als je er even doorheen zit en fruithapjes maakt om aan te sterken vanwege het slaaptekort. Dat hebben we namelijk sinds drie weken. Elke ochtend staan mijn man en ik samen om 6 uur op. Ik trek gelijk een oude broek aan en prop mijn mooie satijnen nachthemdje erin. Dat hapt anders zo fijn namelijk. We zijn vol verwachting of het ‘s nachts goed gegaan is. Wat tot nu toe ‘al’ twee keer gelukt is.. Als het licht aangaat kijken twee bruine oogjes ons heel blij aan. Een kwispelend staartje laat zien dat ie wakker is. Helaas zit de bench en Benno elke keer weer onder de poep, dus krijgt hij eten en moet dan onder de douche. Schijnbaar horen honden dit niet in hun bench te doen. Hebben wij weer: andere sprongetjes dan gemiddeld. De tips vliegen ons om de oren. Maar we doen het met liefde. Want het komt vast goed. Hij krijgt enorm veel liefde en aandacht van alle mannen hier in huis. Dat er een hond zou komen had niemand ooit verwacht. Dat lag aan mij. Soms moet je een uitdaging aangaan. En dat heb ik gedaan. Ik vind het hartstikke spannend en voel me weer als een beginnende moeder. Hoe kan het toch dat ik een groep 8 van 33 kinderen zo stil krijg en hier zo onzeker over ben? Alle puppyinformatie slurp ik op en ga ook naar cursus natuurlijk. Ik heb zelfs serieus gegoogeld of er een ‘Oei ik groei voor puppies ‘ is. Die is er niet. Maakt ook niet uit: Benno maakt toch andere sprongetjes. Ik ook trouwens, mijn angst neemt af en mijn zelfvertrouwen groeit enorm. Ik schrik er zelf bijna van: Oei ik groei!

Karin van Dijk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten