woensdag 17 mei 2017

Netflix and Chill

Ik vind mezelf inmiddels niet meer de jongste, maar vooral ook nog láng niet de oudste. Ik ben 34 en dacht, tot voor kort, dat ik nog best op de hoogte was van wat er online gebeurt. Ook onder de jeugd. 
Maar we hebben twee tieners van 17 en 19 jaar in huis, en de laatste tijd wordt me vooral door hen steeds meer duidelijk, dat ik achter begin te lopen. Confronterend aan de ene kant, een opluchting aan de andere kant. Want wat een ingewikkeld (online) leven heeft de jeugd van tegenwoordig blijkbaar! Doordat ik nu schrijf over ‘de jeugd van tegenwoordig’ voel ik me toch ineens een stukje ouder, maar dat terzijde.

Denk alleen al aan de codes in het app-verkeer. ‘OK’ betekend blijkbaar totaal iets heel anders dan ‘oke’, en voor je het weet heb je een online ruzie, omdat je een verkeerde smiley hebt gebruikt. Om nog maar niet te spreken over het cyberpesten.

Netflix. Ook zoiets. Helemaal hot en happening. Ik kijk het vooral op de tv, maar kinderen kijken het vooral op hun mobiel. Altijd. Overal. Het blijkt verslavend, jammer genoeg. ’Netflixen’ is inmiddels een werkwoord geworden, net als ‘chillen’. Ik heb geleerd van de tieners in ons huis, dat deze twee woorden in combinatie met elkaar, iets anders betekenen dan je in eerste instantie zou denken. 

Het leven speelt zich op het moment zo ontzettend af op de mobiele telefoon, dat ik me er steeds meer aan ga ergeren. Aan mezelf, maar ook aan anderen. Ik blijf kijken op dat stomme ding, zonder enige echte reden. Verslaving is een groot woord, maar het is toch te gek voor woorden. Ik heb voor mezelf in ieder geval besloten dat ik mijn telefoon in gezelschap op de kop leg. Het enige geluid dat aanstaat, is de beltoon. Mocht er écht iets zijn, dan ben ik bereikbaar. WhatsAppen en Facebook checken kan wel weer als ik bijvoorbeeld alleen op de bank lig te chillen.

Oh en wil je weten wat ‘Netflix and Chill’ betekend? Vraag het een willekeurige tiener…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten