Verkiezingen

Deze column schreef ik vóór mijn vrouw en jongste zoon een ernstig verkeersongeval kregen. Zoon maakt het goed, Gea nog zorgelijk. Wij bidden en hopen.

Over veertien dagen is het zover. 81 partijen zouden meedoen. Gelukkig haalden slechts 28 de eindstreep van de verkiezingsdag. Maar soms zit er mooi spul tussen wat het niet of met de hakken over de sloot haalt. De iets oudere lezer herinnert zich - we schreven eind jaren 70 - De Tegenpartij, de wat uit de hand lopende, humoristisch protestpartij van Van Kooten en De Bie. Rode posters met wervende leuzen. Bijgebleven is mij: geen gezeik, iedereen rijk. Het partijprogramma bevatte verder het profetische: 'met z'n allen voor ons eigen'.

De humor van toen is vandaag ver te zoeken. Het in elk geval nog in het meervoud dénkende: samen voor ons eigen, is vandaag bij velen verworden tot: I, me and myself. Maar goed, wie moet niet glimlachen als hij leest dat we op 15 maart kunnen stemmen op de HHH-partij. Huh?

Enthousiast geworden, heb ik gespeeld met de gedachte zelf ook een landelijke partij op te richten. Mooie mogelijkheden zag ik: 'Meer Gramsbergen', 'Verstik De Dikke Ik' of 'Stroopwafels eerst!' Ik hoef niet meteen mee te regeren, maar noteer mij alvast graag voor het wachtgeld.

Ik spot er mee, ondertussen is het een groot goed, dat democratisch kiesstelsel van ons. We hoeven de democratie niet te verafgoden. Het is geen wondermiddel. Maar Winston Churchill zei al: 'Democratie is de slechtste regeringsvorm met uitzondering van alle andere die we hebben geprobeerd.'

Inderdaad. Democratie kan je een Trump en een Erdogan opleveren. Maar liever dat nog dan een Putin of een Mugabe, want dan kun je volgende vrije verkiezingen sowieso vergeten. Ook in ons land ruikt niet elke partij naar roosjes. Er's Wild-groei. Maar het staat ieder vrij daar – maar alleen met het rode potlood - in te snoeien. Mensen ga stemmen!

Adrian Verbree